top of page

Francisco X. Fernández Naval (Ourense- Spain)


Francisco Fernandez Naval WebLogo

Francisco X. Fernández Naval (Ourense- España, 1956), poeta y narrador. Autor de una amplia obra en lengua gallega, que incluye poesía, novela, libros de relatos, ensayo, literatura infantil, juvenil y de viajes, guiones cinematográficos y teatro. Algunos títulos fueron traducidos a otras lenguas, entre ellas, castellano, francés, inglés, vasco, catalán, árabe y portugués.

SEA OF LIRA

Wide, the sea of Lira,

filling all there is from eye to eye,

from Foz and Forcados to the river that dies in the mouth

like a hooked fish.

A sea with an attitude, this sea;

it has its days, like one has.

The sea of Lira

is low and deep

when seen from afar,

keeps a glimpse of sails in Anguieira

and a nostalgia of hugs

in the stony guts of seagulls.

Is quaking bog, field to sail, threshing yard for sloops,

beach of spread whales, path and plain

to go outside the island

–to that spot, where Ricardo died.

In the sea of Lira there are drowned sorrows,

dried grieves, memories that forgot

the sequence of the waves, and now sleep

in the blue shade of Cabaleiras;

A place of stern rocks, seed of bulbous seaweed,

caulkers’ teeth. The sea of Lira

has a scent of old salting, a time to name,

a scent of hope and waiting.

MAR DE LIRA

O mar de Lira é ancho,

ocupa a vista toda que se abrangue entre os ollos,

dende Foz e os Forcados ata o río que morre de boca

coma un peixe encarnado.

Mar de carácter

ten días, coma un home.

O mar de Lira é baixo e fondo

se se mira de lonxe,

garda un brillo de velas na Anguieira

e unha nostalxia de abrazos

no calcáreo pandullo das gavotas.

É lameiro, leira de navegar, eira de barcas,

ribeira de baleas derramadas, carreiro e chaira

para fóra da illa

-o lugar no que morreu Ricardo-

No mar de Lira hai penas afogadas

mágoas secas, memorias que esqueceron

a sucesión das ondas e hoxe dormen

na sombra azul das Cabaleiras.

Lugar de petóns feros, semente de verdello,

dentes de galafato, o mar de Lira

recende a salga vella, tempo de nomear,

a esperanza e as esperas.

TAPFNY –  The Americas Poetry Festival of New York

Recent Posts

See All
bottom of page